Friday, April 21, 2017

Hati Ini Pilih Kamu


AKU berjalan keluar melepasi mesin pengimbas elektronik. Swipe card yang aku lekatkan pada mesin pengimbas tadi aku sumbat ke dalam tas tangan. Beberapa pekerja di Menara Enigma ikut melepasi mesin pengimbas. Laju aje langkah masing-masing. Macam semut keluar dari busut. Dari jauh di luar lobi aku sudah nampak Kak Long Zaihana berdiri di tepi kereta. Langkah perlahan aku atur.
“Assalamualaikum, kak long.” Aku sapa tanda hormat. Siap dengan pakej senyum kecil. Muka ketat kak long sambut sapaan aku. Haram nak senyum balik. Dah tu, sikit pun tak jawab salam. Harap dia jawab dalam hati. Berdosa kan tak jawab. Hilang pahala satu hal.
“Naik.” Suara keras kak long terlantun. Macam warden penjara aje lagaknya. Tak sempat nak berbahasa basi lagi dia dah bagi arahan. Kak long tarik pintu. Aku pandang muka dia. Tak. Aku takkan ikut dia pergi mana-mana. Karang dia pedajal tinggalkan aku kat mana-mana ke, aku nanti yang susah. Aku dah fikirkan hal ni masa dalam lif tadi. Aku kena fikir yang buruk dulu sebab aku tahu kak long memang sangat tak sukakan aku dari dulu. Tak mustahil dia boleh buat sesuatu untuk kenakan aku.
“Kita cakap kat sini aje la, kak long. Banyak café kat dalam tu. Pilih aje. Tak payah nak pergi mana-mana. Nanti lambat. Zira balik naik bas. Sini bas bukan senang kalau dah lewat.” Aku bagi isyarat supaya dia faham Zainal tak ambil aku. Dulu kalau lewat macam mana atau sibuk macam mana pun, dia pasti akan ambil aku. Aku tahu Zainal terlibat sama dalam hal kedatangan kak long petang ini. Mesyuarat yang dia cakap tu hanya alasan. Tak apa. Aku boleh balik sendiri. Aku nampak muka menyinga kak long bila aku cakap macam tu. Siap mata dikecilkan pandang aku. Tajam sekali. Dan aku balas tayang muka batu.
“Bumm!” Kak long hempas pintu. Siap dengan lontaran jeling. Aku tahu kak long protes. Mungkin dia dah rancang yang lain dan cadangan aku membantutkan rancangan yang dah kak long atur. Langkah kasut tumit tinggi dia hempas meninggalkan aku menuju ke arah lobi. Aku ikut langkah dia dari belakang dan masuk semula ke dalam lobi Menara Enigma.
Kak long pilih masuk ke dalam Dome cafe. Aku ikut. Dia pilih meja paling sudut. Lokasi tersorok. Aku dah boleh agak dia memang nak sembur aku. Sebab tu dia pilih lokasi terpencil. Aku labuh duduk. Sebaik sahaja aku duduk kak long terus jalan ke depan ke arah kaunter. Aku hanya pandang sekilas sebelum beralih tengok keliling café yang lengang. Ada beberapa wajah staff yang aku kenal. Saling melontar senyum. Kak long datang semula dengan gelas chocolate shake. Dia labuh duduk depan aku. Gelas minuman diletakkan depan dia.
Satu gelas sahaja.
Dia tak belipun untuk aku. Aku senyum dalam hati. Aku tak hadap duit dia pun. Aku tengok kak long humban kerling sambil sedut minuman. Aku diam. Tunggu apa yang dia nak cakap. Gelas dia letakkan semula. Mata dia renung aku atas bawah. Macam tak puas hati. Aku batukan diri. Tunggu dia mulakan apa yang dia nak cakap pada aku.
“Kau tahu tak yang kau ni perempuan jenis tak sedar diri? Tak tahu berterima kasih?” Kak long mulakan mukadimah bual bicara dengan ayat sinis. Kalau tak menyinis aku, bukan Kak Long Zaihana namanya. Aku diam. Tunggu ayat dia yang seterusnya.
“Kau nak ugut Zainal kan? Ugut supaya Zainal serba-salah? Dasar perempuan tak tahu diuntung.”
Ugut? Bila masa pulak aku ugut Zainal ni. Aku baling renung balas.
“Maksud kak long?”
“Kau jangan nak pura-pura!” Kak long baling mata yang bulat menikam.
“Apa kak long nak cakap sebenarnya ni?” Aku humban kata balas. Geram pulak aku. Sedap aje tuduh aku ugut adik dia. Bila masa?
“Kau ingat kau pandai?”
“Saya tahu saya tak sekolah tinggi. Takat SPM aje.”
“Sedarpun diri tu bodoh. Tapi nak tunjuk lagak pandai.” Aku nampak kerling menyampah kak long.
“Kak long suruh saya tunggu sebab nak cakap ini aje ke?”
“Kurang ajar kau kan?”
“Saya tak kurang ajar. Saya tanya. Takkan itu pun salah.”
“Eh..” Telunjuk kak long lurus ke arah aku. “Kau ni jangan nak berlagak tau. Kau jangan ingat mak aku sayang kau, kau boleh perasan. Boleh nak tunjuk bagus.”
“Saya tak mintapun mak sayangkan saya. Tapi itu rezeki saya. Alhamdulillah.”
“Rezeki kunun.” Kak long jala senyum sinis. “Kau tu memang dah guna-gunakan mak aku. Tu sebab orang tua tu lebih-lebihkan kau. Sayang kau macam nak gila. Kau ingat aku tak tahu ke perangai buruk kau?” Aku geleng kepala sambil pandang kak long.
“Astaghfirullahalazim. Apa ni kak long.” Aku lepas nafas. Lama aku diam. Benci kak long pada aku sampai ke tahap ini rupanya. Ya Allah. Aku tunduk seketika. Cuba memanggil udara tenang. Aku angkat mata. Kak long gulung mata ke atas. Nampak sangat menyampah nak pandang muka aku.
“Saya memang bukan ahli agama, kak long. Saya tak pandai agamapun. Tapi…sejahil-jahil saya…saya masih tahu mana halal mana haram. Tahu bezakan mana syirik…mana khurafat. Jangan nak tuduh saya kalau kak long tak ada bukti. Itu fitnah namanya. Berdosa besar, kak long.”
“Eh.” Kak long picing mata. “Kau tak payah nak jadi ustazah mee segera depan aku. Sekarang ni aku tanya kau. Apa tujuan kau minta cerai dari Zainal?” Akhirnya terjawab tujuan kak long suruh aku jumpa dia. Benar telahan aku.
Sebab Zainal.
Sebab aku minta Zainal ceraikan aku.

No comments:

Hati Ini Pilih Kamu

"Saya dah tak ada hak lagi nak duduk kat rumah tu." Rumah tu milik Zainal. Dan isyarat kak long yang humbankan beg pakaian aku be...